نگاهی به صبر حضرت ایوب علیه السلام
ایوب علیه السلام نمادی از صبر و شکیبایی در برابر آزمایش خداوند کریم و تبارز بهترین پیام استقامت برای مسلمانان.
خداوند (جل جلاله) به ایوب علیه السلام فرزندان و دختران زیادی اعطا نمود و همچنین مال و ثروت فروان.
لذا زمانی خواست که او را ابتلا کند تا این امر برای صاحبان عقل و خردمندان پند و اندرزی باشد در هنگام بلاها و سختی‌ها! تا اینکه همه فرزندان و اموالش را از دست داد و خداوند او را به بیماری سختی ابتلا نمود؛
کار به جایی رسید که همسرش در خانه‌ی مردم کار می‌کرد تا مایحتاج‌شان را فراهم کند.
ایوب (علیه السلام) در بلایش چندین سال باقی ماند و همیشه صبور و بردبار بود .
گفت: ما چند سال در خوشی و راحتی زندگی کرده‌ایم، از الله شرم دارم چون مدت زمانی‌که در بلا هستم خیلی کمتر از زمانی است که من در خوشی و راحتی بودم.!
قرآن کریم می‌فرماید: [وَأَیوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِی الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ] ترجمه: {ایوب را (یاد کن) بدان‌گاه که (بیماری او را از پای در آورده بود، و در این وقت) پروردگار خود را به فریاد خواند (و عاجزانه گفت پروردگارا!) بیماری به من روی آورده است و تو مهربان‌ترین مهربانانی (پس بدین بنده‌ی ضعیف رحم فرما)} (انبیاء: ۸۳)
و لذا خداوند به او امر نمود: [ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَـٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ] ترجمه: {(به فریادش رسیدیم و او را ندا در دادیم که) پای خود را به زمین بکوب (هنگامی که چنین کرد چشمه‌ی آبی برجوشید، بدو پیام دادیم) این، آبی است که هم برای شستُ‌شوی (تنت مفید) است و هم برای نوشیدن (گوارا و سودمند) است}
آری خداوند در برابر صبر ایوب تمام نعمت‌های از دست رفته را به او باز گردانید و به همان اندازه اضافه کرد.
[وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِی الْأَلْبَابِ] ترجمه: {(بیماری و ناراحتی ایوب را برطرف ساختیم و به جای) اولاد (و اموالی که از دست داده بود) دو چندان بدو عطا کردیم، محض مرحمت‌مان (در حق ایوب) و تذکاری (از صبر و شکیبایی) برای خردمندان (تا همچون ایوب شکیبا و امیدوار به لطف و فضل خدا باشند و در حوادث و مشکلات، رشته‌ی صبر جمیل را از دست ندهند)}
اما ایوب علیه السلام بخاطر اینکه همسرش کدام کاری خلاف امر او کرده بود قسم یاد کرده بود که او را صد ضربه شلاق بزند؛ لذا خداوند جهت وفای قسم او به ایوب وحی کرد که: [وَخُذْ بِیدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ] ترجمه: {(ایوب سوگند خورده بود که یکی از افراد خانواده‌اش را تنبیه کند و چندین ضربه‌ی چوب بزند. ما برای رفع این مشکل نیز بدو دستور دادیم) بسته‌ای (از چوب‌های نازک، یا رشته‌ی خرما، و یا ساقه‌های گندم و همانند آن) را برگیر و (او را) با آن بزن، و سوگند خود را مشکن (و با کم‌ترین اذیت و آزاری قسم خویش را به مرحله‌ی اجرا درآور) ما ایوب را شکیبا یافتیم. چه بنده‌ی خوبی بود! او بسیار توبه و استغفار سر می‌داد}
سلام و درود خداوند بر ایوب علیه السلام و خاندانش باد!
هر وقت صبرت لب‌ریز شد صبر ایوب را به خاطر بیاور و بدان که صبر تو فقط قطره‌ای از دریای صبر ایوب است.
