سوزانیدن مسلمانان در افریقای مرکزی

سوزانیدن مسلمانان بر سرزمین افریقای مرکزی یکی از زشت‌ترین سوزندگی ضد مسلمانان در عصر حاضر در حال جریان است که شبیه آن را نمی توان یافت، جز قتل عامی که علیه مسلمانان در برما صورت گرفته است و شاید آنچه از انظار پنهان مانده، ازین هم بدتر باشد.
این سوزانیدن مسلمان ها در مقابل چشمان نیروهای حافظ صلح افریقا (میسکا) و تحت حمایت نیروهای فرانسوی که به سرعت خود را به میدان رساندند تا به گمان خودشان امنیت منطقه را تأمین نمایند، جریان دارد. حفظ صلح و تأمین امنیت، نزد فرانسوی‌ها و غربی‌ها در مناطق هرج و مرجی که مسلمانان زندگی می‌کنند؛ به معنی ریشه کن نمودن مسلمانان و استقرار ملیشی‌های مسیحی و حکومت‌های ضد اسلام و مسلمانان می‌باشد. این عادت و رویه همیشگی شان در طول تاریخ علیه مسلمانان بوده است.
این اولین بار نیست که نیروهای بین المللی و غربی به کشورهای اسلامی به بهانه تثبیت استقرار و تأمین امنیت مداخله می‌کنند و مسلمانان را به هلاکت می‌رسانند. من با چشم خود ماجرای بوسنیا و هرزگویین را در سال 1992م مشاهده کردم که آسیاب قتل عام مسلمانان توسط صربی‌های ارتودوکس جریان داشت. من نیروهای ملل متحد را در زمان رهبری (بطرس غالی) مشاهده کردم که سرزمین‌های مسلمانان را به بهانه انتقال شان به اماکن امن و حمایت از هلاکت شان توسط ارتودوکس‌های صربی؛ به صورت کامل محاصره کرده بودند و مناطق شان به حیث زندان بزرگی تبدیل شده بود تا این که صربی‌ها به آن مناطق تسلط یافته و بدترین نوع قتل عام را مرتکب شده و بر زنان مسلمان تجاوز کردند. آن‌چه به شهر (سربرینتسا) به وقوع پیوست، بهترین دلیل مدعاست.
آن‌چه در بوسنیا توسط ملیشی‌های ارتودوکس صربی صورت گرفت و آن‌چه در برما به حق مسلمانان روهینگیا توسط آتش پرستان جریان دارد؛ امروز این عملیه تروریستی توسط ملیشی‌های مسیحی در افریقای مرکزی تکرار می‌گردد.
مرکز موثق خبری گزارش داده اند که حدود چهارهزار مسلمان در مسجد مرکزی پایتخت منتظر فرار به کشور چاد هستند؛ اما امور زیادی که افشا نمی‌شود، ازین هم وحشناک‌تر و درد آورتر می‌باشد.
این‌گونه ضمیر انسان در سرزمین افریقای مرکزی مرده است و ادعای دفاع از حقوق بشر به خاک آلوده شد. انسانیت، کرامت و شهروندی ذبح گردید، جنگل ازین که به این اخلاق شیطانی متصف گردد، شرم می‌کند و حیوانیت از انتساب به این گروه انسان‌ها شرمنده اند.
«سکوت» از سکوت جهانیان خجالت می‌کشد و «بزدلی» از ترسویی و اهمال جهان عرب و اسلام در جریان سوزانیدن مسلمانان مستعمره در افریقای مرکزی؛ زبون شده است.
پاپ واتیکان در مقابل ارتکاب این جرایم انسانی پیروانش سکوت کرد، همان‌گونه که همه پاپ‌های کلیسا گنگ شده اند و خود را این قدر هم زحمت ندادند که ازین جرایم و انسان کشی خویش را تبرئه کنند. حکومت‌های اسلامی به گنگی، کری و فلج دچار شده و هیچ عکس العملی نشان ندادند؛ چون برخی شان از لشکریان ابلیس و بندگان شیطان اند. لذا نمی‌بینند و نمی‌شنوند که بر سر مسلمانان چه می‌بارد.
ما از جهان اسلام چیزی نشنیدیم جز بیانیه‌های از طرف برخی جریان‌های ملی و مدنی، هیچ صدای از اتحادیه عرب نشنیدیم درحالی که نزدیک به 300 میلیون مسلمان عرب را نمایندگی می‌کند و از سازمان همکاری‌های اسلامی نیز حرفی نشنیدیم در حالی‌که بیش از یک میلیار مسلمان را نمایندگی دارد؛ هیچ صدای رسمی در جهان اسلام بلند نشد که این قتل عام را که تصویرهای وحش‌ناکش نشر می‌گردد، محکوم کند؛ حتی که رهبرانی که بر چوکی‌های حکومتی تکیه زده اند، احساس ناراحتی هم نکردند. این حوادث تکان دهنده، سازمان‌های بین المللی و حقوق بشری را حرکت نداد، با وجود که این سازمان‌ها برای نجات سگی که نزدیک به غرق شدن باشد هیجان زده شده و به حرکت می افتند؛ اما در برما و افریقای مرکزی جسدهای سوخته و قطعه قطعه شده در جاده ها افتیده است و جرم شان هم مسلمان بودن شان است. لا حول ولا قوة إلا بالله!
هان ای مسلمانان جهان! ای دارندگان وجدان! ای کسی که ذرّه از انسانیت در وجودت موجود است! نابودی مسلمانان به صورت پیوسته در روشنایی روز ادامه دارد، ذبح مسلمانان در میدان‌ها و جاده‌ها و در ملأ عام توسط ملیشی‌های مسیحی در حمایت نیروهای فرانسوی و افریقایی که ادعا داشتند که به حمایت مردم می‌روند و حالا به هلاکت و نابودی شان دست می‌زنند؛ در جریان است.
این قتل عام و کشتار مردم یا سوزانیدن مسلمانان بیگناه، بعد از کودتا علیه حکومت رئیس جمهور مسلمان آغاز گردید… آیا در مصر نیز حوادث شبیه این موضوع را برای ما پلان ریزی می‌کنند؟؟؟ لذا مرکز ساخت کودتا، سازنده و تمویل کننده آن یکی است… و کسانی هم که دین و برادران شان را بفروشند فراوان می‌باشند.
این مسلخ بزرگی است که در حق مسلمانان در تمام جهان در جریان است؛ از برما تا افریقای مرکزی و از سوریه تا رابعه عدوی و میدان النهضه در مصر… هدف همه خاموش کردن صدای کسی است که می گوید: «پروردگارم الله متعال است» تا که صدای فرومایگانی که به بشر بندگی می‌کنند، بلند گردد.
نوشته: شعبان عبد الرحمن مدیر تحریر مجله المجتمع
ترجمه: عبدالخالق احسان
منبع: سایت نوار اسلام