اختلاط با نامحرم و پَی‌آمد‌های نا گوار آن بخش چهارم
اختلاط با نامحرم و پَی‌آمد‌های نا گوار آن بخش چهارم (نهایی)
خواهر اسلامی ام!
ببین چه‌قدر عمرت گذشت 15 یا 20 سال و… آیا چنین نیست؟ هر کِشت درَو می‌شود وهر درخت را میوه‌ایست، پس ببین آیا چه کِشت نمودی وچه را درو نمودی؟
آری! بعد از تفکر عمیق، به این قناعت می‌کنی که هیچ چاره‌ی نیست… سال ها ضایع شد و گذشت هیچ چیزی برایت فایده نرساند مگر آن لحظات را که در اطاعت الله (ج) ورسولش سپری ووقف کرده‌ای… فکر پیرامون خورد و نوش، زینت و نعمت‌های دیگر دنیا، فکری‌ست خالی٬ واهی وبی ثمر… زنهار که خواهشات ناسالم ترا نه‌فریبد… برای زنده‌گی بعد از مرگت عمل نما… منزل اول آخرت را آباد کن.
چنان‌که حضرت عثمان بن عفان (رض) روایت می‌کند:
“قال سمعت رسول الله (ص) یقول القبر أول منزل من منازل الآخرة، فإن نجا منه فما بعده أیسر، وإن لم ینج منه فما بعده أشد منه”
ترجمه: قبر اولین منزل از منازل آخرت است پس اگر کسی درآن‌جا نجات یافت پس آن، که سفر طولانی به‌سوی زنده‌گی سرمدی وابدی آسان خواهد بود واگر کسی نجات نه‌یافت (خداوند کسی‌را مؤفقیت و کامیابی در منزل اول نصیب ننمود) مراحل ومنازل پسین آن سخت تر خواهد بود.
ای خواهر!
سعادت را که ما در جستجوی آنیم الله سبحانه وتعالی به‌سوی آن ما را هدایت فرموده چنان‌چه می‌فرماید:
(فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَای فَلَا یضِلُّ وَلَا یشْقَىٰ) سوره طه٬آیه 123
ترجمه: پس هرکه پیروی نماید هدایت مرا٬نه گمراه خواهد شد در دنیا ونه هم بد بخت خواهد شد در آخرت.
وهم‌چنان خداوندجل مجده می‌فرماید:
(فَمَن تَبِعَ هُدَای فَلَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلَا هُمْ یحْزَنُونَ) سوره بقره٬آیه 38
ترجمه: کسی‌که متابعت نماید از هدایت من نه خوفی است برایشان ونه هم غم‌گین خواهد شد.
ونیز خداوند جلّ مجده می‌فرماید:
(مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیینَّهُ حَیاةً طَیبَةً ۖ وَلَنَجْزِینَّهُمْ أَجْرَ‌هُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا یعْمَلُونَ) سوره النحل٬آیه 97
ترجمه: هر که عمل نیک کرد مرد باشد یا زن و او مسلمان است هر آئینه زنده کنیم‌اش به‌زنده‌گانی پاک وبدهیم آن جماعت را مزد ایشان به‌حسب نیکوترین آن‌چه می‌کردند.
وهم‌چنان خداوندجلت عظمته می‌فرماید:
(وَالَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن یعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّـهِ لَهُمُ الْبُشْرَ‌ىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿١٧﴾ الَّذِینَ یسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ) سوره الزمر٬آیه 17-18
ترجمه: وآنانی‌که احتراز کردند از طاغوت (غیر الله) آن‌که عبادت کنند او را و رجوع کردند به‌سوی خدا ایشان‌را است مژده، پس مژده دِه آن بنده‌گان مرا.کسانی‌که می‌شنوند سخن پس پیروی می‌نمایند نیکوترین آن‌را، ایشان‌اند آنان که هدایت کرده است ایشان‌را خدا و ایشان‌اند خداوندان خرد.
وبدین‌گونه خداوندجل وعَلا وعده نموده وهیچ‌گاه وعده را تخلف نمی‌نماید، چنان‌چه خداوند بزرگ می‌فرماید:
(وَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُ‌وا وَكَذَّبُوا بِآیاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَ‌ةِ فَأُولَـٰئِكَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُ‌ونَ) سوره الروم٬آیه 16
ترجمه: واما آنان‌که کافر شدند ودروغ شمردند آیات ما را وملاقات آخرت را، پس ایشان در عذاب حاضر کرده شده گان‌اند.
ای امید من! و ای آرزوی من!
مژده باد مژده باید ترا به جنت چنان‌چه محبوب ما ومحبوب رب العالمین محمد مصطفی (ص) فرمودند:
«الْعِبَادَةُ فِى الْهَرْجِ كَهِجْرَةٍ إِلَىَّ»
ترجمه: یعنی عبادت در ایام هرج ومرج مانند هجرت به‌سوی من است.
ونیز آن جناب (ص) فرمودند: «إِنَّ مِنْ وَرَائِكُمْ أَیامَ الصَّبْرِ، الْمُتَمَسِّكُ فِیهِنَّ یوْمَئِذٍ بِمِثْلِ مَا أَنْتُمْ عَلَیهِ لَهُ كَأَجْرِ خَمْسِینَ مِنْكُمْ”قَالُوا: یا نَبِی اللَّهِ، أَوْ مِنْهُمْ؟ قَالَ: “بَلْ مِنْكُمْ”قَالُوا: یا نَبِی اللَّهِ، أَوْ مِنْهُمْ؟ قَالَ: “لا، بَلْ مِنْكُمْ»
یعنی: هرآئینه به تعقیب شما ایام صبر است، برای چنگ زننده درآن روز برآن‌چه که شمابر آنید (اعمال) اجر پنجاه تن از شما است.
پرسیدند: یارسول الله (ص) آیا پنجاه تن ایشان؟ فرمودند: نه‌خیر، بل‌که پنجاه تن از شما.
(وفی ذالک فلیتنا فس المتنفسون) (درین سعادت باید رغبت (مسابقه) نمایند رغبت کنندگان).
مشاركت اجتماعی زنان و كار آنان
با توجه به بحث‌های گذشته ممكن است در ذهن عده‌ای این سؤال پیش بیاید كه آیا كار و اشتغال برای زنان شرعاً ممنوع و حرام نیست؟ در جواب باید گفت: نه به هیچ وجه كار و اشتغال زنان را نمی‌توان شرعاً ممنوع دانست ولی لازم است توضیح داده شود كه اسلام به چه صورت و درچه زمینه هایی به زنان اجازه‌ی كار می‌دهد. برای روشن شدن حقیقت كار خانم‌ها و تفكیك حق از باطل به‌طور كوتاه این موضوع را مورد بررسی قرار میدهیم. اولین كار و مسئولیت مهم محوری زنان كه هیچ كس آن‌را انكار نمی‌كند همان شغل مادری و تربیت فرزندان است. در واقع مادر خود دانش‌گاهی است چنان‌چه آن‌را درست اداره نماید ملتی اصیل و ریشه دار و ماندگار را تربیت و آماده نموده است.
بر این اساس می‌گوییم كه كار و اشتغال زنان اساساً جایز است و چنان‌چه از داشتن شوهر و پدر و برادر و خویشاوندانی‌كه زنده‌گی او را تأمین كنند محروم بوده مبنای درآمدی هم نداشته باشد و برای تأمین مخارج زنده‌گی و نجات از سر افكنده‌گی و نیازمندی و حفظ كرامت خود بتواند كاری مناسب را انجام دهد بسیار هم خوب و ضروری است.
ما كار زنان را در بیرون از منزل اگر بر اساس ضوابط زیر باشد، منع نمی‌‌كنیم:
- زن نیازمند به این كار باشد؛ یا جامعه به این كار نیاز دارد، به طوری‌كه انجام آن از دست مردان برنیاید؛ و یا هیچ مردی برای انجام آن پیدا نشود.
- این كار وی پس از انجام دادن كارهای منزل كه كار اصلی و اساسی زن است، باشد.
- این كار وی در محیط زنان باشد؛ همانند: آموزش زنان و یا درمان و پرستاری زنان به طوری‌كه از مردان به‌دور باشد.
هم‌چنین در مورد آموزش و فراگیری احكام و مسایل دینی نه تنها مانعی نیست، بل‌كه بر هر زنی واجب است كه به هرچه از امور دینی نیاز دارد، یاد بگیرد؛ این فراگیری باید در محیطی كاملاً زنانه باشد؛ در ضمن اشكالی ندارد كه زن برای تحصیل علم و فراگیری دین در مسجد و همانند آن حضور یابد؛ البته باید در پس پرده و جدا از مردان باشد؛ همان‌گونه كه زنان صدر اسلام عمل می كردند و آموزش می‌‌دیدند و در مساجد حضور فعال داشتند.
تهیه وترتیب: نورالله کوثر
ویرایش: وسیم احمد ادیب
